PRP یا ازون تراپی برای درمان آرتروز

متخصص طب فیزیکی، توانبخشی و الکترودیاگنوز در بیماری های روماتیسمی، مفصلی و اعصاب در آمریکا معتقد است  برای پرهیز از عمل پرخطر جراحی درمان های جدید آرتروز پیشرفته زانو بدون نیاز به بستری شدن در مراکز درمانی ابداع گردیده است.

 یکی از روش های درمانی های قطعی آرتروز پیشرفته زانو تعویض قسمت آسیب دیده مفصل زانو به وسیله عمل خطرنزای جراحی است،  ، آرتروز یا استئو آرتریت زانو به حالتی اطلاق می گردد که غضروف های مفصل شروع به از بین رفتن  کنند و باعث ساییده شدن و آسیب در استخوان می شوند.
 درمان آرتروز پیشرفته به وسیله ازون تراپی ،  این درمان تزریقی برای بافت های هم بند به وسیله از مواد کلاژن و گاز اوزن میسر می گردد که سبب ترمیم رباط های ضعیف شده و دچار اسیب شده در داخل و حول و حوش مفصل می شود.
 در این روش، ترکیبی از ازون ، پرو کائین و ویتامین بی 12 و مواد دیگر به بافت آسیب دیده زانو تزریق  شود و باعث از بین رفتن درد و التهاب ( بد فرمی )  زانو می شود.
ازون تراپی ضد التهابی قوی است،  این روش درمانی هم چنین موجب تعدیل سیستم ایمنی، فعال سازی مکانیسم های ترمیم بافت ، بهبودی سریع و قابل ملاحظه و جلوگیری از پیشرفت ارتوروز و تخریب بیشتر غضروف و مفصل می شود.
تزریق کردن  اسید هیالورونیک یکی دیگر از راه های جدید و نوین  درمان آرتروز زانو است که موجب بهبود التهاب و درد و کاهش محدوده حرکتی می شود.
اسیدهیالورونیک یک ماده طبیعی و ژله ای است که در غضروف ، مایع مفصلی و در بافت همب ند یافت می شود.
 سلول درمانی خونی موسوم به اصطلاح  'پی.آر.پی' PRP از دیگر روش های جدید درمانی است که در این روش پلاسمای غنی شده  از پلاکت که از خون خود بیمار گرفته شده است، برای ترمیم بافت آسیب دیده تزریق می شود.
 بهبود یافتن حرکات مفصلی، ترمیم بافت های آسیب دیده، استفاده نکردن از دارو های سمی شیمیایی و عدم وجود حساسیت و آلرژی از جمله فواید این روش درمانی است.
 ارتوکین تراپی یک دیگر از روش های درمانی جدید این بیماری است که در آن پروتیین های ضد التهابی و فاکتورهای رشد از خون بیمار گرفته شده و به طور مستقیم به مفصل زانو تزریق می شود.
شکوری ادامه داد: این روش درمانی از نظر بیولوژیکی کاملا طبیعی و سازگار با شرایط ایمنولوژیکی و بیو شیمیایی بدن بوده و اثرات ضد درد ماندگار و طولانی مدت دارد.
وی اضافه کرد: این تکنیک در طولانی مدت ورم و آماس را متوقف و اثرات آن را خنثی می کند، همچنین کارایی مفصل را بهبود و دامنه حرکتی مفصل را ارتقا می دهد.
بیماری استئوآرتریت یا سائیدگی زانو که به آن آرتروز زانو هم می گویند، از شایع ترین علل درد زانو در سنین متوسط و بالا است که در آن غضروف مفصل دچار آسیب و خوردگی می شود، این بیماری صرفنظر از درد و تورم موجب تغییر شکل و اشکال در راه رفتن هم می گردد.

مراحل مبتلا شدن به آرتروز زانو

مراحل استئوآرتریت

----------------------------------------
استئوآرتریت (OA) به پنج مرحله تقسیم می شود. مرحله 0 به زانو طبیعی و سالم اختصاص دارد. بالاترین مرحله، 4، به آرتروز شدید اختصاص دارد.

آرتریت که به این مرحله پیشرفته تبدیل شده است احتمالا موجب درد شدید و ایجاد اختلال در حرکت مفاصل می شود.

مرحله 0
مرحله 0 آرتروز زانو  به عنوان "طبیعی" سلامت زانو طبقه بندی می شود. مفصل زانو هیچ نشانه ای از ساییدگی در غضروف ها  و عملکرد تومور بدون هیچ گونه اختلال یا درد نشان نمی دهد.

درمان ها
درمان مرحله 0 آرتروز زانو  لازم نیست.

مرحله ی 1
فرد مبتلا به OA مرحله 1 رشد بسیار ناگهانی استخوان را نشان می دهد این اتفاق بر اثر ساییده شدن غضروف ها می افتد  که اغلب در جایی که استخوان ها در همجوشی یکدیگر ملاقات می کنند، توسعه می یابد.

فردی که مرحله اول آرتروز را تجربه می کند، به علت کم شدن جزئی اجزای مفصل، درد و ناراحتی حس نمی کند.

درمان ها
بدون علائم بیرونی OA برای درمان، بسیاری از پزشکان نیازی به انجام تستهای OA مرحله 1 ندارند.

با این حال، اگر شما مستعد ابتلا به OA هستید یا در معرض خطر بالاتری هستید، پزشک ممکن است به شما توصیه کند که مکمل ها مانند گلوکوزامین و کندروتین را مصرف کنید یا برای کاهش علائم جزئی OA و کاهش پیشرفت آرتریت موثر است

مرحله 2
مرحله 2 در بیماری آرتروز  زانو یک مرحله "ملایم" توصیف می شود. اشعه X از مفصل زانو در این مرحله رشد بیشتر استخوان  را نشان می دهد، اما غضروف معمولا هنوز هم با اندازه کافی سالم است، یعنی فضای بین استخوان ها طبیعی است و استخوان ها مالیده نمی شوند.

در این مرحله، مایع سینوویال نیز معمولا در سطح کافی برای حرکت طبیعی مفصل وجود دارد.

با این حال، این مرحله است که مردم ممکن است ابتدا علائم درد را بعد از یک روز طولانی از پیاده روی یا دویدن شروع کنند، سفتی بیشتری در مفصل هنگام استفاده از آن برای چند ساعت و یا ورزش هنگام زانو زدن یا خم شدن پدید می اید .

درمان ها
در مورد علائم احتمالی OA با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است پزشک شما قادر به تشخیص  بیماری در این مرحله زودرس باشد. در صورت لزوم، می توانید برنامه ای برای پیشگیری از پیشرفت بیماری ایجاد کنید.

چند درمان مختلف می تواند به کاهش درد و ناراحتی ناشی از این مرحله خفیف OA کمک کند. این درمانها عمدتا غیر دارویی هستند، به این معنی که نیازی به مصرف دارو برای تسکین علائم نیست.

اگر اضافه و ز ن دارید، از دست دادن و ز ن در رژیم غذایی و ورزش انجام دهید، علائم جزئی را کاهش می دهد و کیفیت زندگی شما را بهبود می بخشد. حتی افرادی که اضافه و ز ن ندارند، از ورزش لذت خواهند برد.

تمرین هوازی و تمرینات کم اثر می تواند به تقویت عضلات اطراف مفصل کمک کند که ثبات را افزایش می دهد و احتمال آسیب های اضافی مفصلی را کاهش می دهد.

از نوع نشستن چهار زانو بپرهیزید، . سب نشستن درست برخی از فشارهایی که روی مفصل تان قرار می دهید را از بین ببرد.

بعضی از افراد ممکن است داروهایی برای تسکین درد مصرف کنند اینها معمولا در ارتباط با درمان های غیر دارویی مورد استفاده قرار می گیرند.

برای مثال، اگر برای تسکین درد از NSAID ها یا استامینوفن (مانند تیلنول) استفاده کنید، باید ورزش کنید، از دست دادن و ز ن و محافظت از زانو خود را از استرس غیر ضروری، امتحان کنید.

درمان طولانی مدت با این داروها ممکن است باعث مشکلات دیگر شود. NSAIDs می تواند زخم معده، مشکلات قلبی عروقی، و آسیب کلیه و کبد را ایجاد کند. مصرف دوزهای بالاتر استامینوفن ممکن است باعث آسیب کبدی شود.

مرحله 3
مرحله 3 ارتروز به عنوان سطح "متوسط" این بیماری طبقه بندی شده است. در این مرحله، غضروفی بین استخوان ها آسیب دیدگی را نشان می دهد و فاصله بین استخوان ها باریک می شود. افراد مبتلا به OA مرحله 3 زانو ممکن است هنگام راه رفتن، دویدن، خم شدن یا زانو زدن درد مکرر داشته باشند.

آنها همچنین ممکن است سفتی مفصلی را پس از نشستن برای مدت زمان طولانی یا بیدار شدن در صبح تجربه کنند. تورم مفصلی ممکن است پس از دوره های طولانی حرکت نیز وجود داشته باشد.

درمان ها
اگر درمان های غیر دارویی انجام نمی شود و یا دیگر تسکین درد آنها را انجام نمی دهد، پزشک ممکن است تزریق کورتیزون را توصیه کند.

کورتیزون، استروئید که به طور طبیعی توسط بدن شما تولید می شود، نشان داده است که درد ناشی از OA را هنگام تزریق در نزدیکی مفصل تحت تاثیر قرار می دهد.

اثرات کورتیزون شات در دو ماه کاهش می یابد. با این حال، شما و پزشکتان باید با دقت از عکس های کورتیزون استفاده کنید. تحقیقات نشان می دهد استفاده طولانی مدت از استروئید در واقع می تواند آسیب مفصلی را بدتر کند.

اگر دا روهای ضد درد و استامینوفن بیشتر موثر باشند، دا روهای نسخه ای از دا رو، مانند کدئین و اکسید کتون، می توانند به کاهش درد ناشی از عود در مرحله 3 OA کمک کنند. در کوتاه مدت، این داروها را می توان برای درمان درد متوسط ​​تا شدید استفاده کرد.

با این حال، دواهای شیمیایی برای استفاده طولانی مدت توصیه نمی شود، زیرا خطر تحمل و وابستگی احتمالی وجود دارد. عوارض جانبی این داروها شامل تهوع، خواب آلودگی و خستگی است.

افرادی که به درمان های محافظه کارانه برای درمان فیزیوتراپی، کم کردن و ز ن، مصرف NSAID ها و ضد درد ها پاسخ نمی دهند، ممکن است نامزد خوبی برای اجرای ویسکوز باشد.

ویسکوزپپپلنتها تزریق داخل مفصلی اسید هیالورونیک هستند. یک درمان معمول با ویسکوزیته نیاز به یک تا پنج تزریق اسید هیالورونیک دارد که به مدت یک هفته از یکدیگر جدا می شود. چند تزریق وجود دارد که به عنوان یک تزریق تک دوز در دسترس هستند.

نتایج تزریق ویسکوزاپازار فوری نیستند. در واقع، ممکن است چندین هفته طول بکشد تا اثر کامل درمان احساس شود، اما امراض از علائم معمولا چند ماه طول می کشد. همه به این تزریق ها پاسخ نمی دهند.

مرحله 4
مرحله 4 OA سطح "شدید" در نظر گرفته شده است. افراد در مرحله 4 آرترز زانو درد و ناراحتی زیادی را تجربه می کنند هنگام حرکت یا حرکت مفصل مواجه خواهند شد.

این به این دلیل است که فضای مشترک بین استخوان ها به طور قابل توجهی کاهش می یابد؛ غضروف تقریبا به طور کامل از بین رفته است، و جناغ سفت و احتمالا بی حرکت می شود. مایع سینوویال به طور چشمگیری کاهش می یابد و دیگر به کاهش اصطکاک در میان قطعات متحرک یک مفصل کمک نمی کند.

درمان ها
جراحی اصلاح استخوان یا استئوتومی یک گزینه برای افرادی است که دارای آرتریت  شدید زانو هستند. در طی این جراحی، یک جراح استخوان را در بالا یا پایین زانوی کوتاه می کند تا آن را کوتاه کند، آن را بلند کند یا هماهنگ شود.

این جراحی و ز ن بدن شما را از نقاط استخوان جابجا می کند، جایی که بزرگترین رشد استخوان و آسیب استخوان رخ داده است. این جراحی اغلب در بیماران جوان انجام می شود.

جایگزینی کامل زانو و یا آرتروپلاستی، آخرین گزینه برای اکثر بیماران مبتلا به OA شدید زانو است. در طی این روش جراح مفصل آسیب دیده را حذف می کند و آن را با یک دستگاه پلاستیکی و فلزی جایگزین می کند.

عوارض جانبی این جراحی شامل عفونت در محل برش و لخته شدن خون می باشد. بازیابی از این روش طول می کشد چند هفته یا چند ماه و نیاز به درمان فیزیکی و شغلی گسترده است.

ممکن است جایگزین زانوی آرتریتی شما در پایان مشکلات OA زانو شما نباشد. ممکن است برای جراحی اضافی یا حتی جایگزینی زانو در طول عمر خود نیاز به عمل جراحی داشته باشید، اما با زانوهای جدیدتر، ممکن است برای چندین دهه از آرتروز زانو آسوده خاطر شوید.