درمان آرتریت روماتوئید با چای سبز

چای سبز می تواند به علائم آرتریت روماتوئید کمک کند

یک فنجان چای سبز در یک روز ممکن است دکتر را از شما دور نگه دارد -

یک مطالعه جدید که در مجله پزشکی آرتروز و روماتولوژی ایالات متحده نشان داده شده است، نشان می دهد که یک ترکیب در چای سبز ممکن است در مدیریت بیماری های روماتیسمی (RA) به بیماران کمک شایانی کند.

چای های گیاهی برای درمان بیماری های مختلف برای هزاران سال به کار گرفته شده اند ، چای سبز چندین دهه است که توسط مربیان بهداشت، متخصصان تغذیه، پزشکان و متخصصین تغذیه مطرح شده است. این نوشیدنی به خصوص برای خواص ضد اکسیدان شناخته شده است.

در حال حاضر، چای سبز به عنوان راهی برای کاهش التهاب مفاصل بدن نیز معرفی می شود. در حقیقت، مطالعه اخیر نشان می دهد که نوشیدنی به طور بالقوه به عنوان یک درمان منظم برای بیماران مبتلا به آرتروز است، اگر چه تا کنون تنها بر روی موشها آزمایش شده است.

مطالعه انجام شده توسط یک تیم از محققان دانشگاه ایالتی واشنگتن (WSU)، بر روی یک ترکیب خاص موجود در چای سبز گیاهی تمرکز کرده است.

Epigallocatechin-3-gallate یا EGCG نامیده می شود، این ترکیب به نظر می رسد که تورم مچ پا را در مدل موش آرتریت روماتوئید کاهش دهد.

این یافته می تواند یک منبع بالقوه امید برای تقریبا 1.7 میلیون آمریکایی که دچار روماتیسم مفصلی شده اند، باشد.

آنها در حال حاضر تحت درمان با NSAIDs، داروهای اصلاح کننده بیماری، داروهای ضد سیستم ایمنی، شیمی درمانی، بیولوژیک، بیوسیمیلارها، کورتیکواستروئیدها، هستند.

این درمان ها می تواند سودمند باشد، اما ممکن است خطرهای خاصی نیز داشته باشد.

در حالیکه درمان های فیزیکی و شیوه های جایگزین مانند ماساژ، طبیعی درمانی و طب سوزنی نیز برای بیماران توصیه می شود، روماتولوژی فقط شروع به شناخت نقش مهم رژیم غذایی و تغذیه در مدیریت بیماری های خودایمنی التهابی و روماتیسمی می کند.

بنیاد آرتروز در یک مقاله اظهار داشت که یک فنجان چای می تواند برای سلامتی کلی مفید باشد و پلی فنول ها درون  چای کمک می کنند تا سیستم ایمنی بدن را تقویت و التهاب را متوقف کنند.

صلاحالدین احمد، دانشیار دانشکده داروسازی WSU و نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: "یافته های ما منطق را برای هدف گیری TAK1 برای درمان RA( روماتولوژی ) با EGCG فراهم می کند."

او اشاره کرد که سایر درمان های آرتریت ممکن است موثر باشد، اما در بلندمدت می تواند سیستم ایمنی بدن نیز آسیب ببیند. چای سبز و به ویژه این ترکیب چای سبز ممکن است جایگزین امیدوار کننده برای درمان های گران قیمت و بالقوه مضر روماتوئید  باشد.

امداد سریع و موثر چای سبز  بر روماتیسم مفصلی

----------------------------------------------------------------
مطالعه آنها نشان داد که پس از 10 روز از دریافت ECGG، موش هایی که دارای مدل های موش های روماتیسمی بودند، کاهش قابل توجه در تورم و التهاب مچ پا داشتند.

تیم محققان دریافتند که EGCG فعالیت TAK1 را کاهش می دهد، که پروتئینی است که نقش اصلی را در پاسخ سیتوکین ها ایفا می کند که باعث التهاب و آسیب بافتی در آرتریت می شود.

شاید به همان اندازه ذکر شود که ترکیب EGCG چای سبز باعث کاهش التهاب در روماتیسم  بدون دخالت در توابع سلولی دیگر در موش می شود.

مطالعه دیگری که در مجله آمریکایی تغذیه بالینی در سال 2012 منتشر شد، نتایج مثبتی را برای مصرف چای سبز در آرامش نشان داد. این یکی مربوط به اختلالات عملکردی مختلف است که همراه با پیری می آیند.

محققان از دانشکده پزشکی دانشگاه تاکوکو در ژاپن دریافتند که مصرف کنندگان روزمره چای سبز خطر ابتلا به ناتوانی عملکردی مانند مشکلات روزانه، کارهای خانگی و فعالیت های منظم مانند حمام کردن و یا لباس پوشیدن را به خطر می اندازند.

لیندزی اسمیت از پنسیلوانیا، یکی از محققان موسسه تغذیه یکپارچه و همچنین مربی بهداشت، نویسنده و سخنگوی می گوید چای سبز مزایای سلامتی زیادی دارد.

او گفت: "چای سبز حاوی آنتی اکسیدان های قدرتمند است که به عنوان پلی فنول شناخته می شوند که به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می کنند و می توانند از عفونت جلوگیری کنند." "این خبر خوبی برای افرادی است که از رماتیسم یا دیگر بیماری های خودایمنی رنج می برند، زیرا بدن شما برای مبارزه با عفونت و کاهش التهاب کلی در بدن بهتر خواهد بود."

بیماران بیشتر در معرض تصور چای سبز قرار دارند.

دبى مک گوری دجیکیک از بیمارستانی انگلیس، گفت: "من فکر می کنم چای سبز فقط برای منافع آرامش جادویی است، اگر هیچ چیز دیگری نیست، و همچنین من را به تلاش بسیاری از چای دیگر نیز تبدیل شده است.  احساس می کنم خیلی بهتر است که واقعا غذاهای سالم را طبخ کنم. "

هیلاری مارتین اوهایو افزود که نوشیدن چای سبز باعث انگیزه او برای خوردن بهتر می شود.

اما جولی رابینز از ایلینویز کمی بیشتر تردید دارد.

او گفت: "من هیچ تغییری در رژیم غذایی، از جمله چای سبز، هیچگونه کمکی  به روماتیسمم نداشتم." البته، بهترین کاری که می توانیم انجام دهیم، همانطور که ممکن است سلامت باشد. این به خصوص مهم است، زیرا ما عوامل خطرساز خود را برای مسائل قلبی افزایش می دهیم، به سادگی با داشتن یک تشخیص RA. "

اما آیا این واقعیت وجود دارد که چای سبز می تواند به روماتیسم و بیماری های خود ایمنی کمک کند یا خیر خوب است این نوشیدنی را برای زندگی سالم تر به رژیم غذایی روزمره خود اضافه کنیم

آرتروز و آرتریت انگشت های دست

در کف دست انسان 5 عدد استخوان  دراز وجود دارد که به آن ها متارکاپ  میگویند. در جلوی هر متاکارپ یک انگشت وجود دارد.

هر انگشت از سه بند تشکیل شده است به جز انگشت شست که دو بند دارد. هر بند انگشت یک استخوان دارد که به آن فالانکس میگویند.

مفاصل بین متاکارپ و فالانکس را مفاصل متاکارپوفالا نژیال می گویند. حرکات این مفاصل بیشر در جهت خم و باز شدن است.

مفصلی که  بین فالانکس ها را مفصل اینترفالانژیال می گویند. شست یک مفصل اینترفالانژیال و دیگر انگشتان دو مفصل اینترفالانژیال دارند.

مفصلی را که به نوک انگشت نزدیک تر است مفصل اینترفالانژیال دیستال و آن را که به کف دست نزدیک تر است مفصل اینترفالانژیال پرگزیمال میگویند.

استخوان متاکارپ شست با استخوان تراپزیوم Trapezium که در مچ دست قرار دارد مفصل می شود.

مفصل بین این دو استخوان را مفصل کارپو متاکارپال Carpometacarpal joint میگویند. حرکت این مفصل است که موجب میشود شست بتواند در مقابل انگشتان دیگر دست قرار گیرد.

سطح استخوان ها در محل مفاصل متاکارپوفالانژیال و اینترفالانژیال پوشیده از یک لایه غضروف است. این لایه سفید رنگ موجب روان شدن حرکات مفصل میشود.

منظور از مفاصل انگشت در این مقاله مفاصل متاکارپوفالانژیال، اینترفالانژیال و کارپومتاکارپ شست است.

آرتریت به معنای التهاب در مفصل می باشد. شایعترین علت آرتریت انگشتان دست، آرتریت دژنراتیو Degenerative arthritis است که به آن استئوآرتریت Osteoarthritis یا آرتروززArthrosis یا ساییدگی مفصلی هم می گویند.

در این نوع از آرتریت، غضروف مفصل آسیب دیده و خراب میشود. علت آسیب غضروف مفصل در این بیماری معمولا ضرباتی است که به انگشت وارد میشود. این ضربات میتوانند موجب شکستگی در ناحیه  مفصل، رگ به رگ شدن مفصل ها و یا آسیب مستقیم غضروف مفصلی شود.

شکستگی انگشت وقتی به داخل مفصل راه پیدا میکند حائز اهمیت بسیار است. این شکستگی ها اگر با کوچکترین کجی یا ناهماهنگی جوش می خورند  می در دراز مدت موجب ساییده شدن سطح مفصلی و تخریب غضروف آن می گردد.

رگ به رگ شدن مفصل میتواند موجب آسیب رباط های آن شود. این آسیب میتواند به صورت پاره شدن آنها باشد و در صورتیکه این پارگی خوب ترمیم نیابد موجب تغییر در بیومکانیک مفصل شده و توزیع نیروهای وارده به مفصل را تغییر میدهد. این امر موجب میشود به قسمت هایی از مفصل نیروهای زیادی وارد شده و در نتیجه مفصل دچار ساییدگی و تخریب شود.

گاهی اوقات آرتروز مفاصل انگشت ایدیوپاتیک Idiopathic است بدین معنی که نمیتوانیم علتی را برای آن مشخص کنیم.

ا

خشکی مفصل ، آرتریت و درد

آرتریت عبارت هست از التهاب یک یا چند مفصل . مهم ترین علامت آرتریت شامل درد و خشکی درد مفاصل می باشد  که با افزایش سن بدتر  خواهد شد.

 

دو نوع مهم آرتریت عبارتند از : استئوآرتریت و روماتوئید آرتریت .

استئوآرتریت گاها در اثر فرسایش و استهلاک ایجاد می شود ، در حالی که روماتوئید آرتریت یک اختلال خود ایمنی است

 

انواع دیگر آرتریت ها می تواند توسط کریستال های اسید اوریک ، عفونت ها و حتی بیماری های زمینه ای مانند پسوریازیس  و یا لوپوس به وجود آیند.

درمان بستگی به نوع آرتریت خواهد داشت ....

یکی از اهداف اصلی درمان آرتریت بخاطر   کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی فرد بیمار است .

علائم

شایع ترین علائم آرتریت در مفاصل بدن رخ خواهد داد.

بسته به نوع آرتریت در مفصل فرد ، علایم و نشانه ها ممکن است شامل درد ، سفتی ، ورم، قرمزی و کاهش محدوده حرکت مفاصل باشد.

علت چیست ؟!

- استئوآرتریت: شایع ترین نوع آرتریت است که در اثر استهلاک و فرسایش غضروف مفصل بوجود می آید. غضروف در  انتهای استخوان دارای پوششی سفت و براق می باشد.

آسیب موجب ساییدن استخوان خواهد شد  و می تواند باعث درد و محدود شدن حرکات شود ، این استهلاک و فرسودگی می تواند در عرض چندین سال رخ دهد و یا می تواند باعث عفونت و یا آسیب مفصل گردد.

 

- روماتوئید آرتریت: سیستم ایمنی بدن به پوشش مفصل حمله کرده  و باعث ملتهب و متورم شدن مفصل می شود .

با  پیشرفت این آرتریت ، در نهایت موجب تخریب غضروف و استخوان متاسفانه خواهد شد.

افرادی که دچار آسیب مفصل می شوند، مانند کسانی که در ورزش مفصلشان آسیب می بیند، به احتمال زیاد مبتلا به آرتروز می گردند

عوامل خطر::

- سابقه خانوادگی دارید ؟! : 

برخی از انواع آرتریت ها، در خانواده  ارثی می باشند.

بنابراین اگر والدین شما مبتلا به این بیماری هستند ، شانس ابتلای شما به این بیماری زیاد است ، ژن ها می توانند شما را در معرض عوامل محیطی که باعث تشدید آرتریت می شوند نیز قرار دهند.

- سن:

 خطر ابتلا به انواع مختلف آرتریت از قبیل استئوآرتریت، روماتوئید آرتریت و نقرس با افزایش سن بیشتر می شود.

- جنس:

 زنان بیشتر از مردان به آرتریت روماتوئید مبتلا می گردند  در حالی که بیشتر افراد مبتلا به نقرس ، آقایان هستند .

- صدمه به مفصل:

 افرادی که دچار آسیب مفصل می شوند، مانند کسانی که در ورزش مفصلشان آسیب می بیند، به  احتمال زیاد مبتلا به آرتروز می گردند.

 

- اضافه وزن دارید : 

وزن زیاد روی مفاصل فشار وارد می کند و از بین مفاصل بدن بیشتر مفاصل زانو، لگن و ستون فقرات آسیب می  بینند. افراد چاق در معرض خطر بالای ابتلا به آرتروز می باشند.

 

عوارض:

آرتریت شدید، بر روی دست ها و بازو ها تاثیر می گذارد و باعث می شود به سختی کارهای روزانه خود را انجام دهید. در برخی موارد، مفاصل پیچ می خورند و تغییر شکل می دهند.

تشخیص

پزشک مفاصلتان را معاینه می کند تا ببیند ورم، قرمزی و یا گرما دارد یا نه.

او همچنین بررسی می کند که شما چگونه مفاصلتان را حرکت می دهید.

 

پزشک ممکن است این آزمایش ها را از شما بخواهد:

- آزمایش خون، ادرار و مایع مفصلی

- آزمایش های عکسبرداری 

- آرتروسکوپی : پزشک از طریق برشی در نزدیکی مفصل و با وارد کردن لوله ای انعطاف پذیر و کوچک به نام آرتروسکوپ، آسیب مفصل را می بیند. آرتروسکوپ، تصویر داخل مفصل را به صفحه نمایش (مانیتور) انتقال می دهد.

 

 

درمان

درمان آرتریت بر اساس تسکین علائم و بهبود عملکرد مفاصل است. بیمار ممکن است چندین دارو و یا ترکیبی از داروها را مصرف کند.

 

- ضد دردها، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، کرم ها و یا پمادهای حاوی منتول یا کپسایسین که حاوی فلفل تند می باشند، داروهای اصلاح کننده آرتریت و کورتیکواستروئیدها.

 

 فیزیوتراپی : ورزش باعث بهبود دامنه حرکت و قدرت عضلات دربرگیرنده مفاصل می گردد. در برخی موارد، نیاز به آتل می باشد.

 

- جراحی : اگر با این اقدامات بهبود نیافت، جراح تعویض مفصل و یا جوش دادن مفاصل را تجویز می کند.

 

درمان های خانگی

- کاهش وزن: اگر چاق هستید، با کاهش وزن می توانید فشار روی مفاصل را کم کنید. با کاهش وزن تحرکات بدنی خود را  افزایش می دهید و صدمه به مفاصل را به تاخیر می اندازید.

 

- ورزش کردن: ورزش منظم می تواند مفاصل را انعطاف پذیر نماید. شنا کردن و یا ورزش های آبی از بهترین ورزش ها برای  افراد دچار آرتریت می باشد، چرا که آب فشار روی مفاصل را کم می کند.

 

- گرم و سرد کردن: گرم و سرد کردن مفاصل، درد ناشی از آرتریت را کم می کند.

دلایل ، علائم و نحوه درمان آرتریت موتیلان

مرور اجمالی بر آرتریت موتیلان
آرتریت موتیلان (AM) یک نوع بسیار شدید از آرتریت روماتوئید مزمن (RA) و از خانواده پسوریازیس است.  با التهاب شدید شناخته شده و با آسیب رساندن بر دست و پا ها تشخیص داده می شود که منجر به تغییر شکل و عدم کارایی در مفاصلمی شود.

همچنین ممکن است بر ستون فقرات تاثیر بگذارد. فراگیری این نوع آرتریت در بیماران کم است و کمتر از 5 درصد افراد مبتلا به آرتریت پسوریاتیک دچار این بیماری شده اند و حدود 4.4 درصد افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید را تحت تاثیر قرار می دهد.

علل و دلایل آرتریت موتیلان

دلیل اصلی آن ناشناخته است  اما محققان می دانند افرادی که مبتلا به آرتریت روماتوئید هستند بیشتر در خطر ابتلا به این بیماری می شوند 

آرتریت روماتوئید یک بیماری خودایمنی است که در آن بدن به سیستم ایمنی  خود حمله می کند، زیرا معتقد است که توسط مهاجمان خارجی مانند باکتری ها و ویروس ها آلوده شده است. سیستم ایمنی بدن با حمله به مفاصل بصورت التهاب پاسخ می دهد و موجب تورم و درد در داخل و اطراف مفصل می شود. التهاب شدید و بدون کنترل در نهایت باعث آسیب به مفاصل می شود.

آرتریت پسوریاتیک، همچنین یک بیماری خودایمنی، نوعی از آرتریت التهابی است که بر روی افراد مبتلا به پسوریازیس روی می دهد و  یک بیماری پوستی است که در آن سلول های پوست تولید می شوند و باعث ضایعات پوستی می گردند که به صورت بثورات قرمز با مقیاس های نقره ای ظاهر می شوند. درد مفصلی، سفتی و تورم علائم اصلی PsA است و می تواند بر هر گونه مفصلی تاثیر بگذارد.

• هنگامی که روماتیسم و پسوریاتیک شدید و مخرب می شوند و شروع به حمله کردن بر دست ها و پاها کردند، آنها به عنوان آرتریت موتیلا طبقه بندی می شوند.
• موتیلان استخوان ها و غضروف مفصلی را از بین می برد و منجر به جذب استخوان، شکستگی بافت استخوانی می شود. با این نوع آرتریت هیچ بازسازی استخوان وجود نخواهد داشت و باقی مانده و باعث فروپاشی استخوان ها می گردد.

مواردی از موتیلان گزارش شده است که مربوط به سایر انواع  آرتریت اتو ایمیون هستند، از جمله لوپوس اريتماتو سیستمیک، بیماری بافت همبند ترکیبی، و آرتریت ایدئوپاتیک در نوجوانان است. 

علائم اصلی 
علائم اصلی این بیماری بسیار جدی است: تخریب بافت استخوانی شدید منجر به تغییر شکل مفصلی می شود. افراد مبتلا  قادر به انجام وظایف ساده زندگی روزمره، مانند لباس پوشیدن هم نیستند.

AM همچنین ممکن است به انگشتان دست و انگشتان پا به حالت تلسکوپی منجر شود، در حالی که بافت نرم دیگر نمیتواند انگشتان دست و پا را حفظ کند، به طوری که آنها به شدت تغییر شکل می دهند .

در موارد دیگر، استخوان ها با هم مخلوط می شوند، وضعیتی که آنکیلوز نامیده می شود، باعث بی حرکتی و سفتی غیر طبیعی مفصل می شود.

حالت  اپرا دست
بعضی از افراد مبتلا به AM ممکن است دست اپرا را تجربه کنند. در این مورد، انگشتان به علت نابودی و جذب شدید استخوان از بین می روند. علائم دیگر دست اپرا عبارتند از:

• انگشت هایی که به طور قابل توجهی کوتاه شده یا کشش یافته اند
• پوست انگشتی که کشش دارد، براق است
• دست های حالت  اپرا اغلب نشانه ای از موارد پیشرفته و شدید RA است.

نحوه تشخیص
تشخیص آرتریت موتیلان معمولا با جستجوی شواهدی از آسیب مفصلی به وسیله اشعه ایکس و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) حاصل می شود.

اتصالات مفصلی و استخوانی نیز به لحاظ جسمی مورد بررسی قرار می گیرند تا آسیب دیدگی در مفاصل را ببینند. 

نحوه درمان 
درمان اولیه برای مولتیان بسیار مهم است و باید به سرعت بعد از تشخیص شروع شود. فیزیوتراپی  به ویژه در دست، می تواند پیشرفت بیماری را متوقف کند و آسیب مفصلی شدید را کمتر کند  این بدان معنی است که افراد مبتلا به AM می توانند از استفاده از دست خود محافظت کنند.

اسپلینتینگ می تواند به تثبیت اتصال کمک کند، اما باید برای مدت کوتاهی انجام شود، زیرا می تواند منجر به ضعف عضلانی شود.

دوزهای بالا ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDS) و کورتیکواستروئیدها می توانند به کاهش التهاب شدید مرتبط با AM کمک کنند. علاوه بر این، تحقیقات نشان داده است که داروهای مهارکننده TNF میتوانند در کاهش سرعت AM موفق شوند. لازم به ذکر است، هنگامی که یک آسیب مفصلی ایجاد می شود، آن غیر قابل برگشت است.

نحوه پیشگیری 
AM ( موتیلان )  می تواند دردناک و ناتوان کننده باشد، اما بهترین راه برای مقابله با آن و مراقبت از خود تغییر سبک زندگی است.

درمان میتواند شامل فیزیوتراپی  دست، تغویض کار  و شغل در صورت انجام کار سخت، درمان فیزیوتراپی یا ترکیبی از دو یا چند درمان باشد. مراقبت از خود شامل مراقبت از رژیم غذایی سالم، فعال بودن، کنترل استرس و عدم مصرف سیگار است.

سیگار کشیدن می تواند با اثربخشی داروها مواجه شود و باعث می شود که AM حتی سریعتر پیشرفت کند، زیرا ممکن است باعث التهاب شود.

نتیجه گیری 
Arthritis mutilans یکی از پیشرفته ترین انواع بیماری های مفصلی است. هنگامی که فرد مبتلا به AM تشخیص داده می شود، راهی برای شناخت بیماری وجود ندارد. با این حال، درمان دارویی، فیزیوتراپی و یک شیوه زندگی سالم می تواند پیشرفت بیماری را کاهش دهد. اگر علائم کاهش نیافت  جراحی یک گزینه مناسب برای بازسازی عملکرد مفاصل است. علاوه بر این، بسیاری از افراد با وجود اثرات AM، عمر طولانی خود را دارند.